Heksia 2021 [uitverkocht!]

Jaarfeesten

Tijdens Heksia staan we stil bij alle jaarfeesten. Een van de manieren waarop een heks zich verbindt met de natuur, is door het vieren van deze overgangen en hoogtepunten in de seizoenen. Voor ieder jaarfeest kun je een bijzondere activiteit uitvoeren, zoals kaars maken, jaarwiel kleuren, oogst offeren, vuur maken of het doen van een wens. De overige activiteiten houden we nog even als verrassing, maar hieronder lees je alvast meer over de jaarfeesten.

Mabon – 21 september

Dit oogstfeest heeft pas in de jaren ’60 deze naam gekregen. Of het vroeger gevierd werd, weten we niet precies. Het valt precies tussen midzomer en midwinter in en zal zeker een belangrijk moment van het jaar gemarkeerd hebben. Bij deze herfstequinox zijn de meeste oogsten binnen en is het tijd voor een groot dankfeest. Heksia vindt plaats in dit weekend omdat we dit mooie oogstfeest graag met jullie vieren.

Samhain – 31 oktober

In veel oude tradities is dit feest de start van het nieuwe jaar. De grens tussen de werelden is dun en de doden lijken dichterbij dan ooit. In veel culturen viert men dit feest onder verschillende namen: All Hallows Eve (Halloween), Dia de los muertos, Allerzielen/Allerheiligen. Bijna altijd eert men de voorvaderen en is er een link naar het verjagen van boze geesten die óók door de dunne sluiers zouden kunnen komen.

Yule – 21 december

De kortste dag en de langste nacht worden gevierd door veel lichtjes te ontsteken. Vanaf hier draait het jaarwiel weer naar langere dagen en komt het licht weer langzaam terug: midwinter. Het is een feest van hoop – de reden dat ook de Christenen ervoor kozen om de geboorte van Christus (de verlosser) met dit feest in verband te brengen. 

Imbolc – 2 februari

Bij dit oorspronkelijk Keltische lentefeest werd de godin van de zon (Brigid) vereerd. In de Christelijke traditie viert men rond deze tijd Maria Lichtmis. Dit is het laatste winterfeest en het eerste feest waarin de hoop op de lente en de terugkeer van de lichtere dagen zich aandient. De zon wordt door veel mensen gesymboliseerd door het eten van pannenkoeken, met een knipoog naar de overeenkomst tussen de goudgele schijven ;). In het verleden zal de lente zich op het land misschien nog weinig laten zien, maar de eerste lammetjes en kalfjes werden waarschijnlijk al wel geboren of dienden zich toch langzaam aan.
 

Oestara – 21 maart

De lente-equinox staat in het jaarwiel direct tegenover de herfstequinox en valt precies tussen winter- en zomerzonnewende. Omdat deze datum de start van de lente aankondigt, is het bij uitstek een vruchtbaarheidsfeest en Pasen wordt vaak aan dit feest gelinkt. Het beschilderen van eieren, het buiten ernaar zoeken, dauwtrappen en de paasvuren verwijzen allemaal naar vrolijkheid om terugkerend licht en vruchtbaarheid van het land. 

Beltane – 1 mei

Het lentefeest in mei kent vele gezichten: het feest wordt ook wel Walpurgisnacht genoemd, maar zelfs het vieren van Pinksteren met het dansen om de Meiboom kan dit feest in verband gebracht worden. Net als Samhain is het een feest waarbij de sluiers tussen deze wereld en het hiernamaals dun zijn en boze geesten op de loer liggen. Het is ook een vruchtbaarheidsfeest waarin de Germanen de verbintenis tussen Wodan en Freya bijvoorbeeld vierden. In de Christelijke traditie is de meimaand de Mariamaand, waarbij de overeenkomsten tussen Maria en moeder aarde als brengers van het leven absoluut niet toevallig kunnen zijn.

Litha – 21 juni

Midzomer, waarin we de langste dag vieren, is een zorgeloos feest– de winter is nog ver weg en van de velden stroomt een overvloed. De lichtheid spreekt uit het feit dat de elvenwereld in deze tijd dichtbij lijkt te zijn. Dat het ook in de prehistorie een belangrijk feest moet zijn geweest blijkt uit bijvoorbeeld de zoninval op deze dag in de ingangen van verschillende hunebedden en bijvoorbeeld Stonehenge.

Lughnasadh – 1 augustus

De eerste graanoogst – het belangrijkste basisvoedsel vanaf de uitvinding van de landbouw, vieren we rond 1 augustus. Een periode waarin we ook al merken dat de zomer over haar hoogtepunt heen is. Stiekem worden de dagen weer korter, raken bloemen uitgebloeid en worden de vruchten aan de bodem steeds rijper. Het is een feest wat we vanuit de oude tradities nauwelijks kennen. Mogelijk waren de eerste boeren te druk om het uitgebreid te vieren, al zal iedereen een gelukkig gevoel gekregen hebben als de spieker (de graanopslag) weer tot de nok toe gevuld was voor de komende winter!